Reklama: Geodezja Sicienko
Istnieją różne techniki wstępnego szacowania stosowane na różnych etapach procesu rozwoju projektu zgodnie z planem prac RIBA. Inne metody planowania kosztów są wykonywane w celu oceny finansowej opłacalności proponowanego projektu na różnych etapach. Poniżej przedstawiono główne techniki planowania kosztów.
Metoda kosztorysowania konferencyjnego
Metoda konferencyjna jest systematycznym podejściem do szacowania kosztów. Podejście to wykorzystuje dane i wiedzę ze zbiorowej wiedzy źródeł eksperckich do podejmowania decyzji dotyczących kosztów. Technika ta pozwala klientowi spojrzeć na różne perspektywy przy szacowaniu budżetu projektu.
Metody finansowe
Aby zrealizować projekty budowlane, klienci muszą określić sposoby finansowania projektów. Klient wykorzystuje techniki planowania kosztów finansowych, aby zbadać i porównać różne opcje finansowe i wybrać kredytodawcę oferującego najlepsze warunki.
Metoda jednostkowa
Metoda jednostkowa polega na obliczeniu szacunkowych kosztów dla danego projektu poprzez pomnożenie kosztu jednostkowego przez całkowitą liczbę jednostek wymaganych do ukończenia danego projektu. Eksperci preferują tę metodę szacowania kosztów, ponieważ jest ona prosta i oszczędza czas.
Metoda sześcianu
Oszacowanie wielkości projektu jest niezwykle ważne, a najlepszym sposobem na to jest zastosowanie metody kostki. Technika ta wykorzystuje pomiary w metrach sześciennych, co pozwala uwzględnić różnice w wysokości kondygnacji w trakcie budowy.
Metoda powierzchni płaskiej
Metoda powierzchniowa jest jedną z najszybszych metod stosowanych w fazie kosztorysu wstępnego. Metoda ta polega na zmierzeniu dostępnej powierzchni podłogi i pomnożeniu jej przez cenę za metr kwadratowy. Technika ta jest wykorzystywana na etapie wstępnego projektowania do obliczania kosztorysów dla różnych proponowanych opcji projektowych.
Metoda jednostek obudowy kondygnacji
Jednostka obudowy kondygnacji to metoda szacowania przybliżonej wielkości jednej kondygnacji poprzez pomnożenie objętości i współczynnika wagowego. Rzeczoznawca określa całkowitą powierzchnię kondygnacji poprzez obliczenie powierzchni ścian zewnętrznych, podłóg i dachu, a następnie mnoży je przez odpowiedni współczynnik wagowy. Metoda ta jest rzadko stosowana.
Analiza kosztów cyklu życia (LCCA)
Analiza kosztów cyklu życia uwzględnia wszystkie koszty związane z projektem budowlanym w całym okresie jego użytkowania. Koszty te obejmują koszty budowy, eksploatacji i utrzymania, a także umożliwiają zespołowi ekspertów pomóc klientowi w wyborze najlepszego projektu spośród różnych opcji i propozycji projektowych.
Zarządzanie kosztami cyklu życia (LCCM)
Technika ta pozwala ekspertom upewnić się, że biorą pod uwagę nie tylko wartość projektu w chwili obecnej, ale także potencjalne koszty eksploatacji nieruchomości, takie jak utrzymanie. Przewidywanie kosztów cyklu życia nieruchomości umożliwia klientom podejmowanie rozsądnych decyzji finansowych dotyczących ich inwestycji.
